Zaman!
Zaman, ben doğduğumda, sanki beni eskitmek için vardı,
Yollarda yürüyen insanların, birbirlerine yürekleri dardı,
Aslında, hepsinin birilerine, ızdırapları, güvenleri, hayalleri vardı,
Zaman, bu dünyanın, bizi kısıtlayan yaşama kurallarıydı.
Rüzgâr beni kovalarken, ben durmadan zamanı kovalıyorum,
Ne rüzgâr beni bırakıyor, ne ben zamanı bırakıyorum,
Düşününce, bu durumda ben, kendimden kaçıyorum,
Zaman, bu dünyada, bizi kısıtlayan yaşama tünelidir.
Salih, zaman mefhumu, seni hakka hazırlamak içindir,
Bu tamamen, senin istediğin iki sandıklı seçimdir,
Ahirete giden yolda, senin istediğin özel geçimdir,
Zaman, bu dünyanın, bizi kısıtlayan yaşama tünelidir…
31.10.18 Wetzlar/D
M.S.A.
