Elveda Bizden Sana Ey Şehr-İ Rahmet Elveda

Elveda ey Şehri Ramazan, el veda...

Bu günlerde gitmeye hazırlanıyor gözümüzün nuru, gönlümüzün süruru aziz misafirimiz. Kirli, yaralı dünyamıza misafirdi yirmi sekiz gündür.

Gönlümüz yaralı, neşemiz kırık. Elveda ey Rahmet ayı ! İnşallah hakkımızda iyi şeylerle yüklü gidiyorsun. İnan ki şimdiden özledik. İnşallah onbir ay sonra bir kez daha kavuşuruz.

Elveda ey şehri ramazan,
Ey Mübarek Kur'an ayı,
Şehri Mübarek elveda!

Şimdi gidiyor ya, havadaki hüzün biraz da ondan. Aziz misafir, bir ay boyunca bolca rahmet, bağışlanma ve kurtuluş dağıttı. Yetmedi geriye bir de bayram bırakarak gidiyor. Gönüllerimiz yeni bir bayram heyecanıyla kıpır kıpır.

Gündüzlerinde hadsiz, hudutsuz rahmet istedik. Geceleri bağışlanma diledik. Oruçla, kur'anla, duayla hep ve sadece "O" nun rızasına talip olduk. Bin aydan daha hayırlı kadir gecesinde düşündük, okuduk, yalvardık. Ne kadar başarılı olduk, bu meçhul !

Eksiklerimiz vardı, kusurlarımız, yanlışlarımız yüzümüzü kızartıyordu. Yine de feyzinden, bereketinden istifade etmeye çalıştık. Azıcık da olsa kazançlı çıkabildik mi ? İnşallah...

Allah’ım! Biz sana lâyıkıyla ibadet ve kulluk edemedik! Ama anladık ki her şey seni lâyıkıyla tesbih, tazim ve tenzih ediyor. Hüznümüz biraz da bu yüzden. İşte fırsat ayı geçti gidiyor, elveda zamanı...

Sen bize yağmur yüklü bulutlar gibi rahmet sağnaklarıyla geldin ey Şehr-i Ramazan!

Susamıştık, iftarlarda kana kana içtik. Kur’ân müjdeleriyle doyduk. Teravihlerin neşe veriyordu mü'minlere. Sanki ebedî saadetin kokusu vardı sahur seherlerinde. Ama acılıydık da bu ramazan.

Gazze'de, Irak'ta, Suriye'de, Asya'da, Afrika'da...Baktığımız her yerde akan müslüman kanıydı. Onların gözyaşlarına kendimizinkilerini de kattık her defasında. Göğsümüzü ıslatan gözyaşlarıyla söndürmek istedik o yangınları. Hatırladık onları her yakarışımızda.

Elveda ! diye nida ederken hafızlar nedense içimiz daraldı ölen çocuklar, masum insanlar için. O yüzden zalimleri Hakk'ka şikayet ettik. Barış ve kurtuluş diledik nerede masum varsa. Ey Şehr-i Ramazan gene gel. Gene gel ama, bu sefer geldiğinde yaralarımız iyileşmiş, yüzümüz gülüyor olsun.

Yüce Rabbim ! Sana âciz ellerimizi açtık, mahçup gönüllerimizle yöneldik. Namazımızı kıldık, orucumuzu tuttuk. Ne olur eksikleri ve kusurlarıyla makbul eyle. Seni zikreden varlıkların, mütemadiyen tesbih edip duran kâinatın diliyle, bizim de duâlarımızı kabul buyur !

"Ey ! Kullarına karşı pek müşfik, Ey ! kullarına karşı pek lütufkar, Ey ! kerem ve ihsan sahibi, Ey ! ezeli-Ey ! ebedi, Ey! tecelligâhıyla apaçık-Ey ! tecellî-i celaliyle gizlilerin gizlisi, Ey Hû Hû diye çağırdığımız: Hakk; kalplerimizi iman üzere sabit kıl, ümidimiz senin af ve mağfiretindir, "Lâilahe illâllah Muhammed'ür Resûlullah", Allah'ımızsın, teksin, benzersizsin; kulların sana muhtaç, sen kimseye muhtaç değilsin..."

Bildik ki; Oruç ayı mümin kişiyi her gün biraz daha yükseltiyor. Adeta bir rahmet ve mağfiret merdiveni gibi. İşte o merdivenin sonuna geldik. Rabbim ! Oruçlu ağızlar, yakaran gönüller hürmetine ne olur bizi bağışla !

Seni değerlendirebildik mi, kadrini kıymetini anladık mı bilemem! Ama her ne ise zaten niyetlerimizi, muratlarımızı ardına kadar açtık sayende. Vakit doluyor, sen de gidiyorsun işte. Yaşadığımız her ânın bizden böyle kopup gideceğini de hatırlatarak.

Bizler, geride kalanlar aslında bir Ramazan ayını daha geride bırakıyoruz. Aldığımızı aldık, verdiğimizi de verdik. Gelecek yıla erişmekse tamamen bir nasip işi.

Elimizden gelseydi, yapabildiğimiz ibadetlerin belki bir mislini daha arz edecektik ! Elimizden gelseydi, daha fazla tesbih ve tazimde bulunacaktık !

Elimizden gelseydi, bütün kimsesizlerin, yetimlerin, mazlûmların, masumların gönlünü alacaktık ! Ama olmadı.

Umudumuz, aziz misafirimiz Ramazan ayı hakkımızda iyi şahadette bulunsun. "Şahidiz ya rabbi ! Bunları affettiğin ve razı olduğun kullarından eyle" desin.

Yine gel !

Seni sabırla ve özlemle bekleyeceğiz. Rahmet Güneşi ya Şehr-i Ramazan!
Ekli dosyayı görüntüle 400