Büyük Türkçe Sözlük
* Telâş.
* Çok telâşlı veya çevresini telâşa veren kimseler için kullanılır.
* Bkz. telâşe müdürü.
* herhangi bir şeyle ilgili olarak heyecanla, aceleyle, sıkıntıyla davranmak.
* Telâşlandırmak işi.
* Telâşlanmasına sebep olmak.
* Telâşlanmak işi veya biçimi.
* Telâşlanmak işi.
* Herhangi bir sebeple acelecilik göstermek.
* Endişelenmek, kaygılanmak, telâşetmek.
* Telâşeden, telâşa düşen.
* Aceleci bir biçimde, telâşgöstererek.
* Telâşlı olma durumu.
* Telâşetmeyen, telâşgöstermeyen, soğuk kanlı.
* Soğukkanlılıkla, şaşırmadan.
* Telâşsız olma durumu.
* Bir tür sağlam, yumuşak dana veya öküz derisi.
* Küçük tel.
* Çok ince Bazı organlara, özellikle köklerin ince ayrıntılarındaki ince iplikçiklere verilen ad.
* Erkek organda başçığıtaşıyan ince...
* Yok etme, öldürme.
* Boş yere harcama, yıpratma.
* öldürmek, mahvetmek.
* ölmek, mahvolmak.
* Savaş, kaza vb. sebeplerle uğranılan can kaybı.