Büyük Türkçe Sözlük
* Mutçuluk.
* Aynı evde oturanlardan her biri.
* Aceleci, acul.
* Acelecilik.
* İvecen.
* İveğen, çabuk ilerleyen, had, akut.
* "Bir sözü tam söylememe, ağzının içinde mırıldanmak" anlamında evelemek develemek sözünde geçer.
* Evermek işi.
* Evlendirmek.
* "Öyledir" anlamında doğrulama veya tasdik kelimesi.
* Konuşma arasında cümlenin olumlu anlamını pekiştirmek için de kullanılır.
* Kendine özgü bir düşüncesi olmadığından veya hoş görünmek için karşısındakinin her sözüne "evet efendim" diyen (kimse).
* Evetlemek işi veya durumu.
* Evet demek, onaylamak.
* Öncelikle yapılması gereken, ivedili, müstacel.
* Kuruntular, kuşkular, vehimler.
* Evhamlanmak işi.
* Kuruntu duymak, kuruntuya kapılmak, kuşkulanmak, vehmetmek.
* Kuruntulu, kuşkulu, vehimli, mütevehhim.
* Evhamı olmayan.
* Evi yurdu olmadan herhangi bir yerde yaşayan.
* Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam, evc.