Büyük Türkçe Sözlük
* Belirgin duruma getirme.
* Belirgin duruma getirmek.
* Belirgin olma durumu.
* Belirlemek işi, tayin.
* Belirli duruma getirmek, belirli kılmak, tayin etmek.
* Yeni bir kavramı, özünü oluşturan ögeleri açıklayarak tanımlamak, sınırlamak.
* Bir...
* Belirli duruma gelme işi.
* Bir kavramın anlamının, içeriğinin, yapısının veya sınırlarının tam olarak belirlenmesi işi, gerektirim, determinasyon.
* Belirlenimcilik yanlısı olan (kimse), gerekirci, determinist.
* Her olayın başka olayların gerekli ve kaçınılmaz bir sonucu olduğunu ileri süren öğreti, gerekircilik, determinizm.
* Belirlenmek işi.
* Belirli duruma getirilmek.
* Belirlenmezcilik yanlısı olan (kimse), indeterminist.
* Nedensellik yasasına bağlı olmayan, bir sebebe bağlanmayan olay ve durumların da bulunduğunu öne süren görüş, indeterminizm.
* İnsan iradesinin...
* Belirleşmek işi veya durumu.
* Belirgin duruma girmek.
* Açık ve kesin olarak sınırlanmış veya kararlaştırılmış olan, muayyen.
* Yarı belirgin durumda, az çok belli olan.
* Fiilin belirttiği kavramın, içinde bulunan zamandan önce olup bittiğini kesinlikle bildiren kip, -di'li geçmiş, görülen geçmiş. Bu zaman...
* Belirtme durumu ekini almış, geçişli fiil durumunda olan yüklemle ilgili kelime veya kelime grubu.
* Belirli olma durumu.
* Belirmek işi, tebellür etme.