Büyük Türkçe Sözlük
* Söylenmesi gerekli görülmeyen sıra sayısı yerine kullanılır, filânıncı.
* Eski Yunanlılarda, özellikle Makedonya yayalarının çekirdeğini oluşturan mızraklı alay.
* Bazı ülkelerde yarı askerî siyasî kuruluşlara verilen ad.
* İspanya'da falanj üyesi.
* Bkz. falçete.
* Eğri kunduracı bıçağı.
* Fala bakmayı kendine geçim yolu yapan kimse.
* Falcının işi.
* Bkz. yalıyar.
* İyiye yorulur olgu.
* Erkeklik organı.
* Fala bakmanın inceliklerini ve yorumlama özelliklerini anlatan kitap.
* Bir parça çalınır veya söylenirken yapılan nota yanlışlığı.
* Yanlış davranış.
* bozuk olmak, umduğunu bulamamak.
* bozulmaya yüz tutmak, açık vermek.
* yanlış çalmak, söylemek.
* yanlış davranışta bulunmak.
* Yanlış, hatalı, kusurlu.
* Hatasız, kusursuz.
* Topları ateşlemek için ağız otunun konulduğu delik.
* Kapıp koyuverme, salıverme.
* Yunus balığının iri bir türü.
* Aile.
* Birçok ortak özellikleri sebebiyle bir araya getirilen cinslerin topluluğu, fasile.
* Karı, eş.