Büyük Türkçe Sözlük
* Karık (I) açmak.
* Karıkmak işi.
* (Göz) Fazla ışıktan kamaşmak.
* (Göz) Kar yağmış bir alana bakmaktan kamaşmak.
* Karılaşmak işi.
* (Erkek için) Huyları kadın huylarına benzemek, kadın gibi davranmak.
* (Herhangi bir nitelik veya nicelikte) Karısı olan.
* Karı koca birlikte.
* Kadın olma durumu.
* Evli kadının kocasına göre olan durumu veya görevi.
* (Evli bir kadın) Kocasına olan görevini yerine getirmek.
* (Erkek için) Döneklik etmek, hile yapmak.
* Karılmak işi.
* Karmak işi yapılmak, karışmak.
* (Hayvan) Çiftleşmek.
* Karısı köylü.
* Kılıbık.
* Karımak işi.
* Yaşlanmak, kocamak, ihtiyarlamak.
* İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi.
* Döl yatağı, rahim.
* (Bazı şeylerde) Şiş ve içi boş...
* Karında duyulan ağrı.
* Çekilmez, sevilmeyen kimse veya adı, niteliği bilinmeyen şey.
* Kaburga kemikleriyle kalça kemiklerinin arasında vücudun her iki yanında bulunan bölge.
* Karın fıtığı.
* Geçinmek.
* Karın boşluğunun içini, bu boşluğun içinde bulunan bağırsakları, öbür organları kaplayan ve tutan zar, periton.