Büyük Türkçe Sözlük
* ara bozmak, ortalığı karıştırmaya çalışmak, insanları birbirine düşürecek işler yapmak.
* Fesat kaynağı, ortaklığı karıştırmayı huy edinmiş, kötülük peşinde koşan kimse.
* fesat çıkarmak.
* Ara bozucu, karışıklık çıkaran, ordubozan, müfsit.
* Karıştırıcılık, ara bozuculuk, ordu bozanlık.
* Fesat olma durumu, fesatça davranma.
* Bkz. feshetmek.
* Feshedilmek işi.
* Kapatılmak, dağıtılmak, faaliyetten men edilmek.
* Feshetmek işi.
* (verilmiş bir yargıyı) Kaldırmak, bozmak.
* Kapatmak, dağıtmak.
* (verilmiş bir yargıyı) Kaldırma, bozma.
* Dağıtma, dağıtılma.
* külâhını havaya atarak sevinç gösterisinde bulunmak.
* Ballıbabagillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen, yaprakları güzel kokulu, beyaz veya pembe çiçekli, bir yıllık ve otsu bir süs bitkisi, reyhan...
* Bkz. falan feşmekân.
* Bkz. falan festekiz.
* Ayaküstü atıştırma, fast food.
* Büyük mağazalarda hazır yemek bölümü.
* Dönemi, yapıldığı çevre, katılanların sayısı veya niteliği programla belirtilen ve özel önemi olan sanat gösterisi.
* Belli bir sanat dalında...
* Şaşma anlatır.
* Aralık, ağız, delik.
* Üstün.