Büyük Türkçe Sözlük
* Bir dili yabancı ögelerden arıtarak arı, katışıksız bir duruma getirme ve kendi imkânlarıyla geliştirmeyi amaçlayan çalışma.
* Öz durumuna getirmek, özlü durum kazandırmak, arılaştırmak.
* Özletmek işi.
* Özlemesine yol açmak.
* Özlemek işi veya biçimi.
* Özü olan, öz bölümü çokça olan.
* Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan.
* (toprak için) Yapışkan, verimli.
* Gereksiz...
* Yapışkan çamur.
* Gereksiz ayrıntılardan arınmış söz.
* Hamuru yapışkan olan un.
* Bir şeyin durumu, mahiyet.
* (görevli) Kişi, zat.
* Genel memur statüsü içinde kişinin, kanunların öngördüğü şekil ve şartlara bağlı olduğu hakkı.
* Bir kuruluşta görevlilerin atanmaları, yükselmeleri ve emeklilikleri gibi kişisel işlemlerin bütünü ve bu işleri yürüten bölüm, zat işleri.
* Ozmos bilimi.
* Geçişme.
* Bir cümlede bildirilen işi yapan veya yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail: Çocuk uyudu. Çocuk sevildi. Çocuk henüz...
* Birden çok kelimeden oluşan ve cümlelerle bütünüyle özne görevinde bulunan sözler.
* Özneyle ilgili olarak kullanılan sözlerin bütünü.
* Özneye ilişkin olan, öznede oluşan, nesnelerin gerçeğine değil, bireyin düşünce ve duygularına dayanan, enfüsî, sübjektif, nesnel karşıtı.
* Öznelcilik yanlısı, öznelciliği benimseyen ve savunan (kimse), sübjektivist.
* Bütün bilgilerin özneye ilişkin ve değer yargılarının bireysel, öznel olduğunu ileri süren öğreti, sübjektivizm.