Büyük Türkçe Sözlük
* ara bozacak söz söylemek.
* Fişek yapan veya satan kimse.
* Fişek yapılan yer.
* İçinde fişek bulunan.
* Üzerine tüfek, tabanca fişekleri geçirilip bele asılan veya omuzdan bele doğru çapraz geçirilen kemer, kargılık.
* Kütüklük.
* Fişekliği olan.
* Koku, ilâç vb. sıvıları püskürtmek için kullanılan araç.
* Fışır fışır.
* Fısfıslamak işi.
* Koku, ilâç vb. sıvıları püskürtmek.
* Fısfıslanmak işi veya durumu.
* Koku, ilâç vb. sıvılar püskürtülmek.
* Fısıltı halinde, fısıldayarak, alçak sesle.
* Fısıldamak işi.
* Fışır fışır ses çıkarma.
* Başkalarının duyamayacağı kadar alçak sesle konuşmak, fıslamak.
* Fışır fışır ses çıkarmak.
* Fısıldanmak işi.
* Fısıltı halinde söylenmek.
* Fısıldaşmak işi.