Büyük Türkçe Sözlük
* Gereken araç veya silâhları edinmek.
* Pusatı olan.
* Zırh giymiş.
* Bkz. buselik.
* Elle sürülen, hafif, küçük çocuk arabası.
* Puset yapan, satan veya onaran kimse.
* Bkz. eski püskü.
* Bir ucundan bazı şeylere süs olarak takılan, diğer ucu serbest saçak biçimindeki iplik demeti.
* Vücutları iki, üç tüysü uzantıyla sonuçlanan, kanatsız, ince, yumuşak, en bilinen türü gümüşçün olan böcekler takımı.
* Güneş kursunun bazı tek renkli resimlerinde görülen parlak bulut.
* Püskülü olan, püskül takılmış olan.
* Büyük sıkıntı, zarar veren kimse veya şey.
* Püskülü olmayan.
* Sıvıları ve toz durumundaki maddeleri duman hâlinde saçmaya veya atmaya yarayan tulumba veya körük biçimindeki aygıt.
* Püskürmek işi.
* Sık ve tek tek benekler durumunda.
* Yanardağın, duman, kül ve lâv çıkarması, indifa.
* Bir arada irili ufaklıbenleri olan.
* Ağzında bulunan bir sıvı veya toz durumundaki bir şeyi hızla savurtarak dışarı çıkarmak.
* (yanardağiçin) Lâv çıkarmak, indifa etmek.
* (öfke...
* Sıvıları ve toz durumundaki maddeleri gaz veya toz durumunda saçmaya yarayan alet, pülverizatör.
* Püskürtmek işi.
* Sulu boya püskürterek çeşitli tonlarda yüzeyler elde etme tekniği veya bu teknikle yapılmış resim.
* Püskürtülerek yapılmış.
*...
* Püskürteç.
* Vernik veya boya sıvılarını basınçlı hava yardımı ile püskürterek sürmekte kullanılan tabanca biçiminde araç.