Büyük Türkçe Sözlük
* Başka bir şeyin istemine, gücüne veya yardımına bağlı olan, özgürlüğü, özerkliği olmayan, tâbi.
* Anlam bakımından birbirine bağlı olan ve özneleri, tümleçleri veya yüklemleri ortak olan cümle.
* Bağımlı olma durumu, tâbiiyet.
* Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen, hür, özgür, müstakil.
* Herhangi bir kuruluşa...
* Herhangi bir partinin adayı olmadan seçilen veya herhangi bir partiye bağlı olmayan milletvekili, bağımsız.
* Anlam bakımından birbirine bağlı olduğu hâlde özneleri, tümleçleri, yüklemleri ayrı olan cümle.
* Bağımsızlaşmak işi.
* Bağımsız duruma gelmek.
* Bağımsızlaştırmak işi.
* Bağımsız duruma getirmek.
* Bağımsız olma durumu veya niteliği, istiklâl.
* İnşaatta veya kazı sırasında toprağın çökmesini önlemek için yerleştirilen parça veya dayak.
* kazı duvarlarının çökmemesi için bağınlarla desteklemek.
* Bir nesneyi başka bir nesne ile uyarlı kılan bağ.
* Eşyayı, kavramları veya tasarımları bir lik, bağlılık, birliktelik gibi durumlarda toplayan...
* Bağıntıcılık yanlısı olan kimse, göreci, rölâtivist.
* Bağıntılılık öğretisi, özellikle bilginin bağıntılı olduğunu ileri süren her türlü felsefe öğretisi, görecilik, izafiye, rölâtivizm.
* Varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı bulunan, mutlak olmayan, göreli, izafî, nispî, rölâtif.
* Var olabilmek veya belirlenebilmek için, bağıntı yolu ile başka bir şeye bağlı bulunma durumu, görelilik, izafiyet, rölâtivite.
* Göğüs.
* (ok yayı ve dağ için) Orta bölüm.
* Ciğer, bağırsak gibi vücut boşluklarında bulunan organların ortak adı, ahşa.
* Eskiden zırh altına giyilen, köseleden yapılmış yelek.