Büyük Türkçe Sözlük
* Çakıl taşlarının ve onlara benzer şeylerin kımıldatılınca çıkardıkları ses.
* Şimşek, çakın.
* Kıvılcım, şerare.
* Bkz. çakım.
* Şimşek çakması, parlaması.
* Anî buluş, düşünce, beklenmeyen söz veya davranış.
* Çakıntısı olan.
* Çakıntısı olmayan.
* (göz için) Açık mavi, hareli elâ.
* Çakırdoğan.
* Şarap.
* Açık ama çok soğuk hava.
* Çak çuk diye ses çıkararak.
* Girintili çıkıntılı, pürüzlü yüzey.
* Tuttuğunu koparan, giriştiği veya ele aldığı her işi başaran, becerikli (kimse).
* Tuttuğunu koparma, becerikli olma durumu.
* Kuş avında çakırdoğanı tutan kimse.
* Çakırcının işi ve mesleği.
* Maydanozgillerden, hekimlikte kullanılan bir bitki, deve elması (Arctium tomentosum).
* Çakır dikeni bol olan yer.
* Yırtıcı kuşlardan bir doğan çeşidi, toğrul (Accipiter gentilis).
* Kanatları mavi hareli bir ördek çeşidi (Anas crecca).
* Yarı sarhoş.
* Bkz. çakırkeyf.
* Çakırlaşmak durumu.