Büyük Türkçe Sözlük
* bir görevde bulunmak, bir görevi üstlenmek.
* İşlevcilik.
* Birlikte görev yapan aynı görevi yapan.
* Bir görevin yerine getirilmesi için birkaç organın birlikte çalışması durumu, sinerji.
* bulunduğu görevden çıkarılmak, işine son verilmek, azlolunmak.
* bulunduğu makamdan daha az yetkisi olan bir başka makama atanmak.
* bir görevliyi işinden ayırıp açıkta bırakmak, çıkarmak, azletmek.
* yapmakta olduğu işi bırakmak.
* yapmakta olduğu görevi üzerinden almak.
* Görevlendirilmek işi.
* Görev verilmek, tavzif edilmek.
* Görevlendirmek işi.
* Birine bir görev vermek, vazifelendirmek, tavzif etmek.
* Görevlenmek işi veya durumu.
* Görev almak.
* Görevi olan, vazifeli.
* Resmî görevi olan kimse, memur.
* Görevli olma durumu, memurluk.
* Resmî iş.
* Göreve ilişkin, görevle ilgili.
* Kelimeleri cümle içinde yüklendikleri görev bakımından inceleyen dil bilimi.
* İşlevcilik.
* Bir görevi bulunmayan.