Büyük Türkçe Sözlük
* alışkanlık durumuna gelmek.
* Alışık olma durumu.
* Alışılmak işi.
* Bir şeye alışmış duruma gelinmek.
* Nadir, bilinmeyen, az rastlanan.
* Her zamanki, mutat.
* Alışkın.
* iyice alışık bulunmak, huy hâline getirmek.
* Bir şeye alışmış olma durumu, itiyat, huy.
* Yakınlık, arkadaşlık, ünsiyet.
* İç ve dış etkilerle davranışların tekrarlanması, hep aynı biçimde...
* bir şeyi sürekli yapar olmak, itiyat edinmek.
* belli bir huydan vazgeçememek, alışıklığı bırakamamak.
* Yapılmaya alışılmış davranış.
* Bir şeye veya bir şey yapmaya alışmış olan.
* iyice alışmak, hiç yabancılık çekmemek.
* Alışkın olma durumu, alışkanlık.
* Alışmak işi.
* Bir işi tekrarlayarak kolaylıkla yapabilmek.
* Yadırgamaz duruma gelmek.
* Uyar duruma gelmek, uygun gelmek, intibak etmek.
* Sürekli ister...
* alışılan bir şeyden kolayca vazgeçilmez.
* Alıştırmak işi.
* Bir beceriyi, bilgiyi kazanmak için yapılan tekrar, temrin, egzersiz.
* Vücudun biyolojik yönden gelişimini sağlayan çalışma...
* Alışmasına yol açmak.
* Uyar duruma getirmek.