Büyük Türkçe Sözlük
* Bağıldak.
* Bağırıp çağıran, tepkisini hemen ve sert bir şekilde dışa vuran kimse.
* öfkeyle bağırmak.
* Bağırmak işi veya biçimi.
* Gürültü, şamata.
* Gürültüyle, şamata ederek.
* Bkz. bağrışma.
* Bkz. bağrışmak.
* Bağırmak işi.
* (insan) Yüksek ve gür ses çıkarmak.
* Kendini belli etmek.
* Yüksek sesle azarlamak.
* Sindirim organının mideden anüse kadar olan, ince bağırsak ve kalın bağırsaktan oluşan bölümü.
* İnce bağırsağı karnın arka bölümüne bağlayan ve karın zarının bir bölümünden oluşan askı.
* Sindirim organında oluşan iltihabî durum ve buna bağlı hastalık.
* Çoğunlukla sürgün ve karın ağrısı ile beliren bağırsak iltihabı.
* Kalın bağırsak hastalıklarında çıkarılan sümüksü madde.
* Omurgalıların ve de özellikle insanların bağırsağında yaşayan asalak solucan.
* Farekulağı.
* Ortalama 25 cm boyunda, insanların, özellikle çocukların bağırsaklarında asalak olarak yaşayan yuvarlak solucan, askarit.
* "canına kıyarım, öldürürüm" anlamında korkutmak, gözdağı vermek üzere kullanılır.
* Bağırma sesi.
* Çok bağırıp çağırmak huyunda olan (kimse).