Büyük Türkçe Sözlük
* Çakırkeyf olmaya başlamak.
* Olgunlaşmaya yüz tutmak.
* Çakmak işi veya biçimi.
* Çakışmış olan.
* Çakısı olmayan.
* Çakışmak işi.
* Birbirine geçip kenetlenmek, takılmak.
* Söz yarışı etmek.
* Doğru, açı, yüzey gibi geometrik biçimler üst üste konulduklarında birbirini...
* Birbirine eşit şekiller.
* Çakıştırmak işi.
* Çakışmak işini yaptırmak.
* İçki içip keyfetmek.
* Çakmak işi.
* Vurup çakarak yapılmış kuyumcu işi, çukurlusuna dişi çakma, kabartmalısına da erkek çakma denir.
* Bu işte kullanılan kuyumcu...
* Genellikle iki kuşak üzerine tahtaların çivi ile tutturulması yöntemiyle yapılan basit kapı.
* Çakma işini yapan kimse.
* Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası.
* Çelik, taş, cam, plâstik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti.
*...
* ateş yakabilmek için çakmağı tutuşturmak.
* (gözler için) Parlar durumda, alev alev.
* Demir veya çeliğe sürtüldüğünde kıvılcım çıkartan bir tür kuvars.
* Düvenlerin altına çakılan küçük ve kesici taş.
* Çakmak yapan veya satan kimse.
* Tüfek ve tabanca çakmaklarını yapan ve onaran kimse.
* Çakmak yapıp satma işi.
* Çakmaklaşmak durumu.
* (göz) Çakmak çakmak olmak, kızarmak ve iyice açılmak.
* Çakmak taşı ve zemberekle ateş alan eski zaman tüfeği.