Büyük Türkçe Sözlük
* Onurlanmak, teşerrüf etmek.
* Onurlu.
* Onur veren, şeref veren.
* Bayındır, şenlikli.
* Şerefli olma durumu.
* Şereften yoksun olan, onursuz.
* Şerefsiz olma, şerefini koruyamama durumu, onursuzluk.
* Şeref kazanan (kimse).
* onur kazanmak.
* Tören.
* Genellikle resmî yerlerde, resmî işlerde uyulması gereken kural, yol ve yöntemlerin tümü.
* Yelkenli gemilerde üzerine dört köşe yelken açmak ve işaret kaldırmak için direğe yatay olarak bağlanan gönder.
* Konut kapılarında menteşe ve...
* Sesli olarak söylenen veya müzik aracılığıyla çalınan serbest biçimli müzik parçası.
* Geceleyin, açık havada sevgi duyulan biri için bir müzik...
* Bir işin, bir olayın sonu, akıbet.
* Başa gelen bir durum veya olay.
* Dört, altı veya sekiz direk üstüne yapılmış tahıl, meyve ve sebze kurusunu saklamak için kullanılan kiler.
* Yengeç.
* Yengeç burcu.
* Derebeylik toplum düzeninde toprakla birlikte alınıp satılan köle.
* Raf.
* Göstermelik olarak veya satılan nesnelerin sergilendiği camlı bölme veya yer, camekân, vitrin.
* (kötü, olumsuz işlerde) Elebaşı.
* Elebaşılık.
* Alıcının görmesi, seçmesi için dizilmişşeylerin tümü ve bu nesnelerin serildiği yer.
* Halkın gezip görmesi, tanıması için uygun biçimde...
* sergilemek.
* Sanat eserlerinin sergilenmesi için hazırlanmış yer.