Büyük Türkçe Sözlük
* Dizin önünde bulunan, kapak biçiminde oynar kemik.
* dizleri yere gelecek biçimde eğilmek veya oturmak.
* pişmanlık duymak.
* Ağrılı ve kanlı ishalle beliren, bağırsakta yaralara yol açan bulaşıcı, salgın hastalık, kanlı basur.
* Dizanteriye yakalanmış olan (kimse).
* Çizim.
* Dizayn işiyle uğraşan kimse.
* Kale muhafızı, kale bekçisi.
* Akrabalığın uzak olduğunu anlatmak için yalnız dızdığının dızdığı deyiminde kullanılır. dığdık.
* Dizdirmek işi.
* Dizmek işini yaptırmak.
* Dızdızcılık eden kimse.
* Birkaç dolandırıcının, bir insanın ilgisini belli bir konu üzerinde toplayıp parasını çalmaları.
* Şiirin satırlarından her biri, mısra.
* baş eğmek, boyun eğmek.
* kendisine karşı geleni yenerek buyruğuna uyacak duruma getirmek.
* Sıkıştırılmış hava içine püskürtülen yakıtla çalışan motor.
* Dizelemek işi.
* Dize durumuna getirmek.
* Dizeleştirmek işi.