Büyük Türkçe Sözlük
* Tekçilik.
* Tek eşli.
* Tek eşlilik, tek karılık, tek kocalık.
* Bilimsel alanlarda özel bir konu veya sorun üzerine yazılan inceleme, tek yazı.
* Kaşkemerinin altına sıkıştırılarak kullanılan gözlük camı.
* Bir oyunda, kişilerden birinin kendi kendine yaptığı konuşma.
* Dinleyicilere bir kişinin anlattığı, genellikle, güldüren olay.
*...
* Tekel.
* Tek bir raydan oluşan demir yolu.
* Tek tanrıcı.
* Tek tanrıcılık.
* Harfleri ayrı ayrı dizip döken dizgi makinesi.
* Tekdüze, yeknesak.
* Monotonlaşmak işi veya durumu.
* Monoton duruma gelmek.
* Tekdüzelik, yeknesaklık.
* Hristiyan prenslerine verilen unvan.
* Yüksek aşamalı din adamlarına verilen unvan.
* Kumaş veya deriden yapılan, genellikle belden kemerli, üstünde cepleri bulunan, gömlek veya hırka üzerine giyilen kısa, hafif giysi.
* Kurgu.
* Kurgucu.
* Kurguculuk.