Büyük Türkçe Sözlük
* Tabiî.
* Tabiatın düzenine ve gereklerine uygun, tabiî.
* Kendiliğinden, insan eliyle yapılmamış.
* Darwin'e göre doğada ve toplumda canlı türlerin arasındaki var olma savaşını en güçlülerin, çevreye en iyi uyabilenlerin kazandıklarını...
* Fizikî coğrafya.
* Yer kabuğunun içinde bulunan, yakıt olarak önem sıralamasında ham petrolden sonra ikinci sırayı alan ve petrolün bir cinsi olan yanıcı gaz.
*...
* Doğal gazdan elde edilen enerji.
* 1, 2, 3, ... sayılarından her biri.
* Doğalcılık yanlısı olan, natüralist.
* Gerçeğin doğaya uygun biçimde yansıtılmasını amaçlayan sanat akımı, natüralizm.
* Gerçeğin yalnız doğa ile açıklanması, natüralizm.
* Doğallaşmak işi.
* Doğal duruma gelmek, tabiîleşmek.
* Doğallaştırmak işi.
* Doğal duruma getirmek, tabiîleştirmek.
* Doğal olma durumu, tabiîlik.
* Kartalgillerden, küçük kuş, fare vb. ile beslenen ve alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş (Falco).
* Avcı doğan yetiştiren veya doğanla avlanan kimse.
* Doğancının işi veya mesleği.
* Doğanın kirlenmesine ve tahrip edilmesine karşı çıkan (kimse).
* Doğa yasalarına uymayan, doğa yasalarıyla açıklanamayan, tabiatüstü.
* Doğa yasalarıyla açıklanamayan olayların ve gerçeklerin varlığına inanmak gerektiğini ileri süren öğreti, sürnatüralizm, tabiatüstücülük.
* bezgin.
* tembel.