Büyük Türkçe Sözlük
* Güneşin gökyüzündeki iz düşümü olan parlak daire.
* Ay'ın, Yer ile Güneş arasına girmesi yüzünden Güneşin yer yüzünden kararmış görünmesi, küsuf.
* Güneşlenme sırasında cildin daha çabuk koyulaşması için kullanılan bir tür yağlı sıvı.
* Güneş ışınlarının insan teninde yaptığı esmerlik.
* Güneşin görünürdeki yıllık hareketine göre tanımlanan yıl.
* saygı gösterilmesi gereken şeylere saygısızlık göstermek.
* güneş doğmadan önce yataktan kalkmak.
* güneşin yakıcı ışınları altında.
* Güneşlemek veya güneşlenmek işi.
* Güneş ışınlarından vücudun yararlanmasını sağlamak.
* Güneş yüzeyinde görülen siyah benekler.
* Güneşlenmek işi veya durumu.
* Güneş ışınlarından yararlanmak için kendini güneş altında bulundurmak.
* Güneşletmek işi.
* (bir şeyi) Güneş ışığının etkisinde bırakmak.
* Güneş ışınlarıyla aydınlanmış.
* (hava için) Açık, aydınlık.
* Güneş ışınlarına engel olan perde veya buna benzer gereç.
* Siperlik.
* Güneş ışınlarını alan (yer).
* Alıcı merceğini zararlı ışınlardan...
* Güneşe ilişkin, Güneşle ilgili.
* Güneşle birlikte doğan, Güneşle birlikte batan (gök cismi).
* Güneş ışınlarıyla aydınlanmayan, güneş ışınlarını almayan.
* (hava için) Kapalı, bulutlu.
* Güneşsiz olma durumu.