Büyük Türkçe Sözlük
* Tam olarak, eksiksiz olarak, istenildiği gibi, kusursuz, yanlışsız.
* Birbirine bağlı olan ve biri artınca öteki de artan iki büyüklük arasındaki bağıntı.
* uslu oturmak.
* Doğru üzerinde iki nokta ile sınırlanmış parça.
* doğru olmakla birlikte başkalarının işine gelmeyen sözleri söyleyenlerin sevilmediğini anlatır.
* Her türlü kötülükten uzak olan tutum.
* Doğruya yakın.
* Hiçbir yöne sapmadan, dolaylı olmayarak, dolaşmayarak.
* Her şeyin doğrusunu söylemeyi huy edinmiş olan (kimse).
* her şeyin doğrusunu yapmayı veya söylemeyi huy edinmiş kimseler için kullanılır.
* Doğrucu olma durumu.
* Bir insanın söz ve hareketleriyle kanaat ve inançlarının, düşünüşünün uyuşması.
* Aracısız.
* Dolaysız, araçsız, araya başka bir şey girmeden, resen.
* Doğrulamak işi, teyit, tasdik.
* Bir var sayımın doğruluğunu denetlemek için, deney ve mantıkî tanıtlama yoluyla yapılan işlemlerin bütünü.
* Bir şeyin doğru olduğunu ortaya koymak, desteklemek, teyit etmek, tasdik etmek.
* Bir önermenin doğruluğunu veya yanlışlığını belirlemek...
* Doğrulanmak işi.
* Doğrulamak işine konu olmak veya doğrulamak işi yapılmak.
* Doğrulmak işi.
* Eğik veya eğri bir şey, düz bir duruma gelmek.
* (oturan veya yatan bir kimse için) Toparlanmak, dik bir duruma gelmek.
* (para için) Sağlanmak...
* Doğrultmak işi.
* İki yönlü bir dalgalı akımı, bir yönlü doğru akıma çevirmeye yarayan aygıt, redresör.