Büyük Türkçe Sözlük
* Gereğince.
* Gerektiren, gerektirici.
* Sebep.
* gerektirmek.
* Gerekçe.
* Kiraya veren kimse.
* Yeni bir buluşortaya koyan, icat eden kimse.
* Yaratıcı, yaratan.
* İnsanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay, tansık.
* İnsan aklının alamayacağı olay.
* Olağanüstü, şaşırtıcı.
* olağanüstü bir olay yaratmak.
* umulmayan, beklenmeyen bir biçimde.
* Mucize niteliği bulunan.
* Özet olarak anlatılmış, kısa ve özlü.
* Gemilerde, küçük yaşta tayfa yamağı, miço.
* Meyhaneci çırağı.
* Suçlu.
* Ayet ve hadislere dayanarak yargıya varan, karar veren din düşünürü.
* Bir çeşit küçük sinek.
* Kömür kırıntısı, mıcır.
* Yol yapımında kullanılan taş kırıntısı.
* Bir şeyin işe yaramayan bölümü.
* Rendelenmiş kabağa un, yumurta, peynir, dereotu, tuz, karabiber, taze soğan katılarak yapılan bir tür köfte.
* Savunma, koruma.
* savunmak, korumak.
* Savunma.