Büyük Türkçe Sözlük
* Ana yurt.
* Bir şeyin ilk kez yetiştiği, göründüğü yer.
* Bir yapı bütünü içinde yükseklik ve biçim bakımından göze çarpan, önemli bölüm.
* Teyze.
* Küçük yolların kendisine açıldığı büyük yol.
* Cadde.
* Kuzey, güney, doğu ve batı yönlerinden her biri.
* Annelik duygusu, ana sevecenliği.
* İlk yurt edinilen yer, ana vatan.
* Özümleme.
* Yavru yetiştirecek duruma gelmiş olan hayvan veya yemiş verecek durumdaki ağaç.
* İri, kart.
* Kurnaz, deneyli, bilgili, başına buyruk.
* Ana olarak.
* Küçük anne.
* Sevimli, sempatik anne.
* Anasına düşkün (çocuk).
* Anaçlaşmak işi.
* Anaç duruma gelmek.
* Anaç olma durumu.
* dertsiz, tasasız, sağlıklı bir duruma gelmek.
* çırılçıplak.
* doğuştan olan.
* annesinde gördüğü gibi.
* geleneksel.
* Ön Asya'nın bir parçası olarak Türkiye'nin Asya kıtasında bulunan toprağına verilen ad.
* Anadolu halkından olan (kimse).