Büyük Türkçe Sözlük
* Kayşama sonucu yerinden kopmuş parça.
* Roma, Bizans ve Alman imparatorlarına verilen unvan.
* Sürü, deve sürüsü.
* Başıboş, düzensiz.
* Kuytu.
* Sözünde durmayan.
* Yağcı, dalkavuk, numaracı.
* Kaytak olma durumu.
* Pamuk veya ipekten sicim.
* Yelkeni yarıkapatmak için kullanılan örgü halat.
* İnce ve uzun bıyıklı.
* Kaytanı olan, kaytanla dikilmiş.
* İşten kaçan kimse.
* Kaytarmak işi veya biçimi.
* Kaytarmak işi.
* Kaytaran (kimse).
* Kaytarmacının işi.
* Geri çevirmek, iade etmek.
* İşten kaçmak.
* Bkz. kayyum.
* Cami hademesi.
* Belli bir malın yönetilmesi veya belli bir işin yapılması için görevlendirilen kimse.
* Kayyum olma durumu.
* Kayyumun görevi.
* Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabanî veya evcil kuş (Anser).
* Budala.
* Bkz. kazayağı.
* Büyük çıkarlar beklenen yerde küçük fedakârlıklar yapılmalıdır.