Büyük Türkçe Sözlük
* utanmak.
* utanması olmayan.
* utanmamak, utanç duymamak, yüzsüzlük etmek.
* birinin sıkılmayı bir yana bırakarak yalnız çıkarına baktığı anlatılırken söylenir.
* İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, açıklık, aralık, boşluk, mesafe.
* İki olguyu, iki olayı bir birinden ayıran zaman, fasıla.
* Kişilerin...
* dostluğu bozmak, anlaşmazlığa yol açmak.
* Esas bölümün alt başlıklarını anlatmak için kullanılır.
* Arada ödenen olağan dışı bono.
* Ara bozan (kimse), fesatçı, fitçi, münafık, müfsit.
* Ara bozucu olma durumu, fitçilik, münafıklık, fesat.
* Anlaşmazlık durumunda bulunan kimseleri uzlaştırma işi.
* anlaşamayanları uzlaştırmak.
* Uzlaştıran kimse, uzlaştırıcı.
* Uzlaştırıcılık.
* ara bulmada yardımcı olmak.
* Birleşik veya yalın cümlelerde anlamı bir az daha açıklamak için araya giren iki virgül veya iki kısa çizgi içinde verilen cümle.
* Okyanuslardan dar ve az derin boğazlarla ayrılan, karaların arasına sokulmuş deniz.
* İki yapı veya oda arasında, kolayca geçmek için açılan kapı.
* Bir davanın bakılmasını kolaylaştırmak için yargıdan önce, arada önlem niteliğinde verilen karar.
* Malı bütünüyle devretmeden arada elde edilen kazanç.