Büyük Türkçe Sözlük
* Tokurdamak işi.
* Hava, suyun içinde kabarcıklar durumunda yükselirken ses çıkarmak.
* Tokurdatmak işi.
* Tokurdamak işini yaptırmak.
* Tokurdama sesi.
* Bkz. değiştokuş.
* Tokuşmak işi.
* Elle tutulan iki şeyi birbirine çarpmak, çarpışmak.
* Kafa kafaya vuruşmak.
* Tokuşturmak işi.
* Birbirine dokundurmak, çarpıştırmak.
* Sık ve kalınca, tok (kumaş).
* Genellikle plâstik, açık bir tür terlik.
* Taşkemer veya taşkemerlerle yapılmış ev, oda, kapıvb.şey.
* Yayla veya bahçe kulübesi.
* Küçük köy.
* Hoşgörü, müsamaha.
* İşlenmiş bir parçanın yapım ölçüsünde olabilecek özür payı.
* Hoşgörülü, müsamahalı.
* Hoşgörüsüz, müsamahasız.
* Hoşgörüsüzlük, müsamahasızlık.
* Savaşçıların veya itfaiyecilerin başlarına giydikleri demir başlık, migfer.
* Tolgası olan.
* Tolgası olmayan.