Büyük Türkçe Sözlük
* Hal' etmek işi veya biçimi.
* Tahttan indirmek.
* Babanın kız kardeşi.
* Şimdiye kadar veya o zamana kadar, henüz.
* hep aynı söz, aynı düşünce, davranış veya sorun.
* İran'ın güneyinde yaşayan bir Türk topluluğu veya bu topluluktan olan kimse.
* Halaç Türkçesi.
* (birine göre) Halanın oğlu veya çocuğu, halazade.
* Bir yerden, bir şeyden kurtulma, kurtuluş.
* kurtulmak.
* Kurtarıcı.
* Kenevirden yapılmış çok kalın ip.
* Bir halatı birer ucundan tutan iki tarafın birbirini çekmesiyle yapılan yarışma.
* Sevimlilik, şirinlik, tatlılık.
* Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde davul ve zurna eşliğinde toplu olarak oynanan bir halk oyunu.
* halay oyunu oynamak.
* Kadın köle, cariye.
* Halayığı olan.
* Halayık olma durumu.
* Ekinler biçilirken tarlaya dökülen tanelerden ertesi yıl kendiliğinden yetişen ekin.