Büyük Türkçe Sözlük
* Durağan duruma gelmek.
* Durağan olma durumu.
* Tren, tramvay, otobüs gibi genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer.
* Cümle sonundaki nokta.
* Hece ölçüsüyle yazılmış...
* Duraklamak durumu.
* İlerlemekte bulunan bir birliğin, vakitsiz, yersiz ve düzensiz olarak yürüyüşünü durdurması.
* (hareket durumundaki bir şey) Kısa bir süre için durmak veya arada bir durmak.
* Bir süre ses çıkarmamak, bir şey söylememek, duraksamak...
* Duraklatmak işi.
* Bir şeyin duraklamasını sağlamak.
* Duraklamak işi veya biçimi.
* Durağı olan.
* Hep aynı yerde kalan, hep aynı yerde tekrarlanan.
* Bütün noktaları aynı anda, zıt ve aynı fazlı titreşimler yapan dalga, kararlı dalga.
* Durak olma durumu.
* Durgunluk.
* Duraksamak durumu, tereddüt.
* Ne yapmak veya ne demek gerektiğini kestiremeyerek duraklamak, tereddüt etmek.
* Duraksayan, tereddütlü.
* Duraksaması olmayan, tereddütsüz.
* Duraksamak işi veya biçimi.
* (otobüs için) Mola vermeden, duraklarda durmadan.
* Hep bir durumda ve hiç değişmeden kalan.
* Duralamak durumu.
* Duraklamak.