Büyük Türkçe Sözlük
* Alışılmış, alışılan.
* Alışkanlık, alışılmış şey.
* Hekimlik taslayan kimse.
* Boyun eğme, uyma, itaat etme.
* Dönüşlü.
* Bkz. dönüşlü fiil.
* Aracı.
* Orta, ortalama.
* Zarar görmüş, zarara uğramış.
* Hayatın anlamını mutlulukta bulan, insan davranışlarının mutluluk isteğiyle belirlendiği görüşüne dayanan ahlâk öğretisi, evdemonizm.
* Çok, birçok.
* Kokuşuk, pis kokulu.
* Başkasıyla ilgili bir işi yapmayı üzerine alan kimse, üstenci.
* Üstencilik.
* Sonra, arkadan, ardısıra.
* Arkadan gelen, ardısonra gelen.
* Sonra.
* Deneyüstücülük, transandantalizm.
* İlişkin, ilgili.
* Yaygın duruma gelmiş, genelleşmiş.
* Aksiyom, belit.
* Geniş, derin bilgisi olan.
* Geri kalan, kalan.
* Yaltak, yaltaklanan, yaltakçı.