Büyük Türkçe Sözlük
* Utanması, sıkılması olmayan, yılışık, yüzsüz (kimse).
* Aç gözlü davranan (kimse).
* Kolayca üreyebilen (bitki).
* Utanmaz bir biçimde, yılışarak, sırnaşarak.
* Arsız gibi, arsıza yakışan biçimde.
* Arsızlanmak işi.
* Arsızlık etmek.
* Arsızlaşmak işi.
* Arsız duruma gelmek.
* Arsız olanın durumu veya arsıza yakışacak davranış, yılışıklık, sırnaşıklık.
* utanmadan, sıkılmadan, yüzsüzce davranmak, aç gözlü davranmak.
* Aslan.
* haksızlığı veya kötülüğü esas yapanın yerine bu konuda adı ön plâna çıkan kişiler anlamında kullanılır.
* Osmanlı devletinde kullanılan arslan baskılı gümüş sikke.
* Arka, geri.
* Bir şeyin öbür yüzü.
* Birbirinin arkasından.
* Avurdun arka bölümü.
* Dil ucunun art damağa çarpmasından oluşan ve dilin yanlarından akan ses.
* Deniz kıyısında bulunan bir yerin gerisindeki bölge, hinterland.
* Damağın arka bölümü.
* Ciğerlerden gelen havanın dil sırtı yardımıyla art damağın çeşitli noktalarında bazen patlayarak, bazen de sızarak oluşturduğu ünsüz: k, g, ğ.
* Bir düşüncenin arkasında gizli tutulan asıl düşünce.