Büyük Türkçe Sözlük
* Tugay komutanlığıyapan albay.
* Tuğbayın görevi.
* Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarınıtaşıyan kimse.
* Orduda en küçük rütbeli general, liva.
* Tuğgeneral rütbesi.
* Tuğgeneralin makamı ve görevi.
* Duvar örmekte kullanılmak için kalıplara dökülüp güneşte kurutulduktan sonra özel ocaklarda pişirilen balçık.
* Tuğla yapılan yer.
* Tuğla yapan veya satan kimse.
* Tuğla yapıcılığı veya satıcılığı.
* Tuğu olan.
* Osmanlıpadişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmişişaret.
* Metal paranın resimli yanı, tura.
* Osmanlıİmparatorluğunda ferman, berat ve resmî belgelere tuğra koymak.
* Osmanlıİmparatorluğunda ferman, berat ve başka resmî belgelere tuğra çekmekle görevli kimse.
* Tuğrakeş olma durumu.
* Tuğrakeşin görevi.
* Tuğrası olan.
* Moğolistan'ın 100 möngü değerindeki para birimi.
* (akarsu) Taşma, kabarma.
* "Yazıklar olsun", "vah vah" anlamında.
* Yazıklar olsun.
* Alışılmamış, yabansı.
* Şaşılacak, garip.
* Güldürücü.
* Gülünç.
* Anlaşılmaz.