Büyük Türkçe Sözlük
* Genellikle bozkırlarda yaşayan yabanî kedi (Otocolobus manul).
* Asya koyunu (Ovis vignei).
* Bağırtlak.
* Bozkırlaşmak işi veya durumu.
* Bozkır durumuna gelmek.
* Birçok Türk destanında yer alan kutsal hayvan.
* Orta ve Güney Anadolu'nun birçok bölgelerinde bir türkü ezgisi.
* Bu ezgiyle söylenen, konusu acıklı türküler.
* Bozlamak eylemi.
* (deve) Bağırmak.
* Çığlık koparmak.
* Bozmak işi.
* Biçimi ve kullanılışı değiştirilmiş.
* Eski şeyleri alıp bozarak parça parça satan kimse.
* Bir şeyi kendisinden beklenilen işi yapamayacak duruma getirmek.
* Bir yerin, bir şeyin düzenini karıştırmak.
* Dokunmak, zarar vermek.
* Kötü...
* Tatlısularda bulunan bir tür ördek.
* Rengi boza çalan.
* Bozulmuş olan.
* (bir organ) Görevini yapamaz duruma gelmiş.
* Kızgın, sıkıntılı.
* Madenî, küçük değerli para.
* Kötümser, gergin, huzursuz...
* canı sıkılmış, yüzü asılmış olmak.
* Düzensiz, düzeni bozuk olan.
* Ufak birimlere ayrılmış para, ufaklık, bozuk.
* değerini düşürecek biçimde bir kimseden yararlanmaya kalkışmak.
* Biraz, bozuk, bozuk gibi.