Büyük Türkçe Sözlük
* birine onurunu sarsacak biçimde iftirada bulunmak, suç yüklemek, lekelemek.
* Kuru temizleme yapan, kuru temizleyici.
* Kumaşlardaki lekeleri çıkarmak için kullanılan bir tür kil.
* Doğa biçimlerini değil, boya biçimlerini değerlendiren ve boya vuruşundan doğan görüntünün, insanın iç coşkusunu anlatmaya yeter olduğuna inanan...
* Lekelemek işi.
* Namusa dokunur bir suç yükleme.
* Bir şeyi kirletmek, bir şey üzerinde leke oluşturmak.
* Birine, namusa dokunur bir suç yüklemek.
* Lekelenmek işi.
* Adı kötüye çıkma.
* Leke oluşmak.
* Kötü tanınmak.
* Herhangi bir sebeple üzerinde leke olmuş, lekesi olan.
* Kötü tanınmış, lekelenmiş.
* Tifüs.
* Kaba dikiş.
* Lekesi olmayan, tertemiz.
* Namuslu.
* Sözlük birimi.
* Sözlük yazarı, sözlükçü.
* Sözlük yazarlığı, sözlük bilgisi.
* Sözlük bilimci.
* Sözlük bilimi.
* (üniversitede) Okutman.
* Yayın evlerinde yayınlanması düşünülen eserleri inceleyerek değerlendiren okuyucu.
* Okutmanlık.
* El ile dokunarak duyma, bir şeye el ile dokunma.