Büyük Türkçe Sözlük
* Noktalama işaretleri.
* Cümle veya yan cümledeki türlü ögeleri birbirinden ayırmaya yarayan, nokta, virgül, noktalıvirgül, iki nokta, üç nokta, soru işareti, ünlem...
* Nokta koymak.
* Yazıda noktalama işaretlerini yerli yerine koymak.
* Sona erdirmek.
* Noktalanmak işi.
* Noktalamak işi yapılmak.
* Noktalamak işi veya biçimi.
* Nokta konmuş olan, üstünde noktalar olan.
* Trakeit hücreleri ile öz ışınların kesişme noktalarında bulunan ve yatay yönde besin suyu iletimini sağlayan geçiş yolu.
* Bağımsız fakat mantıkî açıdan birbirini bütünleyen cümleleri bağlayan noktalama işareti (,).
* Eksiksiz, tastamam, tamamen.
* Noktası olmayan.
* Eski Mısır'da şehir devletlerine verilen isim.
* Ad belirtilerek yapılan.
* Hisse senedi, tahvil vb. için üzerinde belirtilmiş değer.
* Adcılık, isimcilik.
* Yalın durum.
* Sayısal hesaplar yerine, başka çizgilerle kesim noktaları çözümleri veren, uygun biçimde çizilmiş çizgi veya grafiklerden yararlanmaya dayanan...
* duraksız.
* İnsanı, hayvan ve tabiat ögelerini işlemeyen sanat, betisiz sanat.
* Sevgi sözü olarak söylenir.
* Homoseksüel erkek.