Büyük Türkçe Sözlük
* Ocağın başında yemek yenilen yer.
* Ocakta odunları dayayarak çatmaya yarayan üç ayaklı demir araç.
* Ocağın içinde üstüne kazan, tencere oturtmaya yarayan yer.
* Belirli bir düzeyde hazırlanmış galeri ağının tümü.
* Ocağın çevresine yerleştirilen ateşe dayanıklı taş.
* Ateşçi.
* Ocak bacaları temizleyicisi.
* Kahvelerde ocak başında kahve, çay gibi şeyleri hazırlayan kimse.
* Ocakçı olma, ocakçının işi.
* Ocağı olan, içinde ocağı bulunan.
* Ocaktan olan (yeniçeri).
* Bir aileye, babadan oğula geçmesi için verilen (mülk).
* Ateşyakılan yer, ocak.
* Bir yapının temelini veya çatısını oluşturan büyük kereste...
* Geveze, çok konuşan.
* Ukalâ, bilgiç geçinen.
* Öçlenmek işi veya durumu.
* Öç beslemek, öç ile dolu duruma gelmek, hınç beslemek, kin duymak.
* Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan.
* (çocuk dilinde) Umacı.
* Bir şeyden korkmak, ürkmek, çekinmek.
* Bir şeyden soğumak.
* Bkz. öç almak.
* Karaciğerin salgıladığı yeşil, sarı renkte acı sıvı, sıvı safra.
* Yanarken güzel koku veren bir ağaç, öd ağacı.
* Bu ağacın kıyılmış...
* Ateş.
* Dulaptal otugillerden, sıcak ülkelerde yetişen, dinî törenlerde yakılan ve yanarken güzel koku veren, tropik bölgelerde yetişen, odunu ve kabuğu...
* Dışınlı.