Büyük Türkçe Sözlük
* değersiz.
* Kişilere verilen ilk ad.
* Sıfat.
* Bir mülk kaça satın alınmışsa, o mülke o para ile sahip olma, şufa.
* Üçüncü kişiye satılan bir mülkü bir kimsenin öncelikle satın almasına yetki veren hak, şufa hakkı.
* Birlik notanın on altıda biri uzunluğunda nota.
* Avurdun ön bölümü.
* Dil ucunun ön damağa çarpmasından oluşan ve dilin yanlarından çıkan ünsüz.
* Çeşitli istakoz, yengeç ve karides türlerini içine alan eklembacaklı kabuklular takımı.
* Belirtilerin ilk olarak belli olanı.
* Herhangi bir konuda derinlemesine bir araştırma yapmadan sağlanan birtakım bilgiler.
* Dinî inanışa göre Tanrının gelecekteki her şeyi önceden bilmesi.
* Sayısal olarak çokluk ifade eder.
* On bin liralık bütün kâğıt veya madenî para.
* Bkz. çuha çiçeği.
* Bir çalışmaya başlayabilmek için yapılması gereken hazırlık.
* Damağın ön bölümü.
* Ciğerlerden gelen havanın dil sırtı yardımıyla ön damağın çeşitli noktalarında patlayarak veya sızarak oluşturduğu ünsüz: k, g, ğ, y.
* Yapılması düşünülen bir işe başlamadan önce gereken ön araştırmanın ve incelemenin yapılması.
* Sunuş, prediksiyon.
* Bir eserde asıl konu olarak ele alınan olaylardan önce, geçmiş birtakım başka olguları anlatan ilk bölüm, prolog.