Büyük Türkçe Sözlük
* Avutan, teselli eden.
* Avutulmak işi.
* Avutmak işine konu olmak.
* Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer.
* Yılın on iki bölümünden her biri.
* Art arda gelen iki yeni ay arasında geçen süre.
* Bir ayın...
* Ayın aylası, hale.
* anlaşılmayacak bir şey yok, hesap ortada, açık.
* Ay balığıgillerden, 3 m boyunda, görünüşü balık başına benzeyen, kuyruk yüzgeci hilâl biçiminde olan, Akdeniz'de yaşayan bir balık türü, pervane...
* Kemikli balıklar takımının çengel çeneliler alt takımına giren bir familya.
* Ağzı yarım daire biçiminde olan balta, teber.
* Ay çiçeğinin tohumu.
* Genellikle vakit geçirmek için içi yenen kuru yemiş çeşidi.
* (çocuk dilinde) Ay.
* gece açıkta yatmak, geceyi açıkta geçirmek.
* Aybaşı.
* Ayla.
* Bkz. ay parçası.
* ayın çevresinde ayla oluşmak.
* Ayın yeryüzüne verdiği ışık.
* Ayın dolunay durumundaki parlak durumu, mehtap.
* Bulutlar arkasında kalan ayın yaydığı hafif aydınlık.
* Gözlem araçlarını içinde taşıyan, ay araştırmaları için kullanılan ve ay yüzüne yumuşak iniş yapan araç.
* Ay modülü.