Büyük Türkçe Sözlük
* Konuşmadan yapılan.
* Bkz. pantomim.
* söylemek isteğini söyleyememek.
* bir şey veya bir konu üzerinde konuşulmaya başlanmak.
* bir kimsenin konuşmasına fırsat vermeden kendisi konuşmaya başlamak.
* (birinin) söylemekte olduğu şeyi bitirtmemek.
* konuşmasınıbitirememek.
* konuşmayı bir sonuca vardırmak.
* konuşmanın sakıncalı bir biçim aldığı anlayınca başka bir konuya yönelmek, lâfı veya konuyu değiştirmek.
* konuşurken birçok konuya değinerek anlatmak isteği konudan uzaklaşmak.
* önemli sayılmak.
* kendisini kabul ettirmiş olmak, hatırısayılmak.
* adı anılmak, bahsedilmek.
* konuşmasınıbitirmeden susmak.
* başkasının konuşmasını önlemek.
* üzerinde konuşacak kadar önemi yok.
* güzel, oyalayıcı, kırmadan konuşan.
* ölçülü konuşmak.
* gereğinden çok konuşmak.
* Sanki, öylesine, güya.
* konuşma arasında çirkin bir söz kullanmak gerektiğinde o sözden orada bulunanların alınmamasını belirtmek için söylenir.
* söz olumlu sonuca ulaşmamak.