Büyük Türkçe Sözlük
* Bağışlatmak işi.
* Bağışlamak işini yaptırmak.
* Bağışlayan.
* Sözleşme, akit, mukavele, kontrat.
* Bağıt yapanlardan her biri, âkit.
* Bağıtlanmak işi veya durumu.
* Bağıt ile sonuçlanmak.
* Bağıtlaşmak işi veya durumu.
* Aralarında bağıt yapmak.
* Bağıtla, sözleşme ile bağlanmış olan.
* Makaslıböcek.
* Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır.
* Bağlaç öbeği.
* Bağlaçla veya bağlaçsız birbirine bağlanmış olan, aynı nitelikte iki veya daha çok kelimeden oluşan öbek.
* Bağlacı olan.
* Birleşik cümlelerde ki bağlacıyla temel cümleye bağlanan yan cümle.
* Bkz. bıraktığım (bıraktığı) bağladığım (bağladığı) yerde (çayırda) otluyorsun (otluyor).
* Cinsleri aynı veya birbirine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste.
* Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bent.
* (herhangi bir...
* Bağlamak işi.
* Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz.
* Yapılarda duvarları bir birine bağlayan kiriş, putrel vb.
* Ve bağlacı görevinde kullanılarak, kendinden sonraki çekimli fiile veya fiilimsiye zaman ve kişi bakımlarından uyan -ıp ekini almış fiil: Gelip...