Büyük Türkçe Sözlük
* Bağlama yapan veya satan kimse.
* Bağlama çalan kimse.
* Bağlamacının işi veya mesleği.
* Bağ veya başka bir araçla tutturmak.
* Düğümlemek.
* (yara için) İlâç koyup bezle sarmak.
* Denk yapmak, paket yapmak.
* Oluşmak, tutmak...
* Bağlama yapmaya yarayan.
* Bağlam ile ilgili.
* Bir sözün kullanılan veya amaçlanan bağlama göre anlam kazanması.
* Bağlanılacak şey, bağlantı, irtibat.
* Bağlanmak işi veya biçimi.
* (siyasî veya sosyal konularda) Yan tutma.
* Bağlanmak işi veya biçimi.
* Bağlanmak işi.
* Bağlamak işine konu olmak.
* Sevmek, içten bağlı olmak.
* Beklenen şey elde edilmez olmak.
* Yalnızca belli bir işle uğraşmak.
* Bir şey bir...
* İki veya daha çok şeyin birbiriyle bağlı, ilişik veya ilgili bulunması, irtibat.
* İki şey arasında ilişki sağlayan bağ.
* Katlardaki pis ve kirli suları toplayan, kolona ileten boru.
* irtibat sağlamak.
* haberleşme sağlamak.
* Bkz. bağlayıcı ünlü.
* Bkz. bağlayıcı ünsüz.
* ilişki kurmak, anlaşma, sözleşme yapmak.
* Aralarında bağlantı bulunan, irtibatlı, rabıtalı.
* Aralarında bağlantı bulunmayan.
* Askerî, siyasî yönden hiçbir bloka bağlı olmayan (ülke), bloksuz.
* Bağlantısızlık siyaseti izleyen ülkeler, bloksuz ülkeler.