Büyük Türkçe Sözlük
* Bağlantısız olma durumu.
* Askerî, siyasî yönden hiçbir bloka girmeme siyaseti.
* Bağlantısız ülkelerin izlediği siyaset.
* Aralarında anlaşma veya sözleşme sağlanmış olan (kimse veya topluluk), müttefik.
* Sonuç, sebep gibi birbiriyle sıkı sıkıya bağlı ve karşılıklı...
* Bağlaşık olma durumu.
* Eşleme.
* Aralarında ortak çıkar bulunan devletler ilişkisi.
* Aralarında karşılıklı destek ve bağımlılık bulunan.
* Bağlaşmak işi, ittifak.
* Bir şey yapmak için birbirine antlaşma veya sözleşme ile bağlanmak, ittifak etmek.
* Bağlatmak işi.
* Bağlamak işini yaptırmak.
* Bağlama niteliği olan.
* Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: "Ve" bağlayıcı bir edattır.
* Uyulması zorunlu.
* Ünsüzle biten kelime kök ve gövdelerine ünsüz ile başlayan eklerin getirilmesi sırasında ve kök ile eki birbirine bağlayan ünlü: al-ı-r...
* Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde araya giren y ünsüzü, koruyucu ünsüz: okul-da-y-ım, eski-y-ince vb.
* Bir bağ ile tutturulmuş olan.
* Gerçekleşmesi bir şartı gerektiren, tâbi, vabeste.
* Bir kimseye, bir düşünceye, bir hatıraya saygı veya aşk...
* uymak, tâbi olmak.
* Kredi açan ülkeden mal veya hizmet satın alınması şartı ile sağlanan kredi.
* tâbi bulunmak.
* Ağaçta hücre zarının emdiği ve taşıdığı su.
* Bağ yeri, üzüm bağları çok olan (yer).