Büyük Türkçe Sözlük
* Konuşlanmak işi veya durumu.
* Belli bir yere veya bölgeye mevzilenmek.
* Konuşmak işi.
* Görüşme, danışma, müzakere.
* Dinleyicilere bilim, sanat, edebiyat gibi bir konuda bilgi vermek için yapılan konuşma, konferans.
* Bazı sesleri gereği gibi çıkaramamaktan ileri gelen söyleyiş, kötü telâffuz etme.
* Günlük yaşayışta kullanılan ve yazı dilinden az çok farklarla ayrılmış bulunan dil.
* Bazı konuşma organlarının gereği gibi çalışmaması sebebiyle rahat ifade edememe.
* Tutukluk.
* Beynin, konuşma işlevini denetleyen bölümü.
* topluluk karşısında bir konuda konuşmak.
* Beklenen düzeyde veya yeterli ölçüde konuşamama.
* Bir toplulukta konuşan kimse, hatip, konferansçı.
* Bir dilin kelimeleriyle düşüncesini anlatmak.
* Belli bir konudan söz etmek.
* Bir konuda karşılıklı söz etmek, sohbet etmek.
* Söylev vermek...
* Adlî makamlarda suçluya tanınan ifade vermeme hakkı.
* başka şeylerle ilişkiyi keserek belli bir konudan söz etmek.
* Konuşturmak işi.
* Konuşmasını sağlamak, konuşmasına yol açmak.
* Bir müzik aracını çok güzel çalmak.
* Kolokyum.
* Kusursuz, düzgün, güzel, tatlı söz söylemesini bilen.
* Konuşulmak işi.
* Konuşmak işine konu olmak.
* Herhangi biri konuşmak.