Büyük Türkçe Sözlük
* Yaprakların üzerinde oluşan bir tür küf.
* Bir tür kudret helvası.
* Kesmek, yarmak, yontmak gibi işlerde kullanılan ağaç saplı, demir araç.
* içinden hiç ağaç kesilmemiş, sık ve gür (orman, koru).
* direnerek bir şey istemek, vakitli vakitsiz tedirgin etmek, asılmak, musallat olmak.
* balta ile kesmek, parçalamak.
* Baş bodoslaması omurga hattına dikey olarak çelik lâmadan yapılmış (gemi).
* Balta yapan veya satan kimse.
* Odun kırıcı.
* Yangın söndürme kuruluşlarında balta kullanan er.
* Önceleri sefer sırasında çalılık ve ormanlık...
* Küçük el baltası.
* Değirmen taşının ortasında bulunan haç biçimindeki alet.
* kesilmemek.
* Baltalamak işi, sabotaj.
* Bilinçli ve kasıtlı olarak, bir işi veya bir durumu bozarak zarara yol açan harekette bulunma, sabote etme.
* Balta ile kesmek.
* Bir işi, bilinçli ve kasıtlı olarak bozacak veya yıkacak davranışta bulunmak, sabote etmek.
* Baltalama hareketini yapan kimse.
* Baltalama işini yapan kimse.
* Baltası olan.
* Yolları açma ve düzenlemede balta ile donatılmış asker sınıfı.
* Sık sık kesimi yapılan orman.
* Bir köyün odun ihtiyacını sağlamasına izin verilen koruluk veya orman bölgesi.
* bir engelden, bir sıkıntıdan kurtulmak.
* farkında olmayarak birine dokunacak sözler söylemek, pot kırmak.
* Baltık denizine kıyısı olan ülkeler ve bu ülkelerin halkı.
* Baltık ülkelerinde konuşulan Hint-Avrupa dil grubu.
* Atıcılıkta hedef vazifesi gören plâkaları havaya fırlatan yaylı alet.