Büyük Türkçe Sözlük
* Uçkur geçirilen katlanmış kenar.
* Bayrağın arka kenarında bulunan ve içinden ip geçirilip tutturulan beyaz bezden kenarlık.
* Uçkur geçirmeye...
* iffetine bağlı olmamak.
* iffetine bağlı.
* Turunçgillerden, özellikle limonlarda gelişerek, dal uçlarının kurumasına yol açan ve birkaç yıl içinde ağacın ölmesine sebep olan bir tür mantar.
* Uçlanmak durumu.
* Uçlu duruma gelmek.
* Vermek.
* Üçlemek işi.
* Üçe bükülmüş, üç kat.
* Bentleri üçer dizeli olan türkü.
* Bir yazarın, konu ve fikrî yapı olarak birbirini izleyen üç eseri...
* Üçe çıkarmak.
* Ürünün üçte birine karşılık, toprağını kiraya vermek.
* Tarlayı üç kez sürmek.
* Halkın inançlarına göre üç kişilik ermişler topluluğu.
* halk inançlarında yaşayan ermişler topluluğu.
* Üçleşmek işi veya durumu.
* Üçe çıkmak, bir veya iki iken üç olmak.
* Ucu olan, ucu çıkan.
* Filtreli (sigara).
* Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan.
* İskambil, domino gibi oyunlarda üzerinde 3 işareti veya noktası bulunan...
* At yarışlarında aynı koşuda ilk üçü tahmin etmeye yönelik müşterek bahis oyunu.
* Üç yarışın birincisini tahmin etmeye dayanan bir oyun türü.
* Üç tanesi bir arada bulunan, üç tane alabilen, üç taneden oluşmuş.
* Basketbolda ceza alanı dışından atılan topun potaya geçirilmesi sonucu...
* Uçmak işi.
* (kuş, kanatlıböcek vb. için) Hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak.
* (uçak vb. için) Özel mekanizma ile...
* Çok uçta, kenarda veya uzakta bulunan.