Büyük Türkçe Sözlük
* Acı, sızı duyunca veya sıkıntılı bir durumda söylenir.
* (çocuk dilinde) yanmak, acımak.
* Çok ufak, küçücük.
* Kısa boylu ve zayıf, küçük yapılı, çelimsiz.
* Boyutları olağandan küçük.
* Yaşça daha küçük olan.
* Önemsiz, çok az.
* Makam, derece bakımından geri olan.
* Aslına göre küçük olan.
* Bozuk para.
* (nesneler için) Büyük yer kaplamayan, küçük
* Azar azar.
* Küçük parçalar durumunda.
* Yavaş yavaş.
* Oldukça ufak, ufarak.
* İçinde ufak taneler bulunan.
* Bkz. irili ufaklı.
* Ufak olma durumu.
* Bozuk para, bozukluk.
* Bit.
* Çocuklar için seslenme sözü olarak kullanılır.
* Küçük küçük, ufak ufak, azar azar.
* Ufalamak işi.
* Kırarak veya ezerek ufak parçalara ayırmak.
* Ufalanmak işi.
* Ufalamak işi yapılmak, ufak parçalara ayrılmak.
* Ufalama işini yapan.
* Pis suda bulunan iri maddelerin ufalanmasınısağlayan alet.
* Ufalmak durumu.
* Büyükken daha ufak duruma gelmek, küçülmek.
* Büzülmek, küçülmek.