Büyük Türkçe Sözlük
* Onmak.
* Ahbaplık, arkadaşlık
* Öge, ilke, uknum, eleman.
* Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz.
* Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, konson, konsonant: B bir ünsüzdür.
* Yan yana gelen iki ünsüzün boğumlanma nitelikleri bakımından bir uyum içine girmesi: Anbar > ambar, çenber > çember.
* Kaynaşma sırasında ekte veya kelimede bulunan ünsüzlerin birinin düşmesi: Alçak-cık > alçacık, büyük-çek > büyücek.
* Bkz. göçüşme.
* Özellikle halk ağzında döşek döşşek, ışık ışşık örneklerde olduğu gibi iç seste ünsüzlerin tekrarı.
* Kelime içinde veya başında bir ünsüzün eklenmesi.
* Türkçede sert ünsüzle biten bir kelimeye c d g ünsüzlerinden biriyle başlayan bir ek getirilince ekin başındaki ünsüzün sertleşmesi: Açık-ça...
* Onulmak.
* Onulmaz.
* geri kalan ömrü süresince yapacak önemli bir işi kalmamış.
* Çok unutan, unutma huyu olan.
* Unutkan olma durumu.
* Unutmak durumu.
* İki çeneklilerden, küçük mavi çiçekler açan bir bitki (Myosotis palustris).
* Aklında kalmamak, hatırlamamak.
* Bir şeyi dalgınlıkla bir yerde bırakmak.
* Bir şeyi yapamaz duruma gelmek.
* Bağışlamak.
* Gereken önemi...
* Unutturmak işi.
* Unutmasına yol açmak veya unutmasını sağlamak.