Büyük Türkçe Sözlük
* Korkunç olma durumu.
* kişi korkmakla kendisine gelecek bir kötülüğü önleyemez.
* Korkusu olmayan, yürekli, pervasız.
* Korku vermeyen, tehlikesiz.
* Korkusuz olarak, korkmadan.
* Korkusuz olma durumu.
* Korkutmak işi.
* Korkutma amacıyla yapılan (şey veya davranış).
* Korkmasına yol açmak.
* Kaygıya düşürmek.
* Gözdağı vermek.
* Korku veren.
* Kendini bilmeyecek kadar çok (sarhoş, âşık vb.).
* korkmak.
* Korlanmak işi.
* Kor durumuna gelmek.
* Korlaşmak durumu veya biçimi.
* Kor hâline gelmek.
* değersiz, kötü kimselerle ilişki kuranlar kötü huylar edinirler.
* Bilmeden, anlamadan, bilmeksizin.
* Nişan almadan.
* Köreliş.
* Bkz. körleşme.
* Bkz. körleşmek.