Büyük Türkçe Sözlük
* Vak'anüvisin görevi.
* Ağırbaşlılık.
* Ağırbaşlı.
* Ağırbaşlı olmayan, onursuz.
* Günü gününe yazılmış olayları içine alan eser, kronik.
* (inek derisi) Bir tür ince meşin.
* Duruş, duraklama.
* Vakfetmek işi.
* Vakıf durumuna getirmek.
* Adamak, bir şeyin bütününü bir işe vermek.
* Bir vakfınş artlarını bildiren belge, vakıfname.
* Olan, olmuş.
* Olgu.
* (va:'kıa) Gerçi, her ne kadar... ise de.
* Bir hizmetin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmî bir yolla ayrılarak bir kimse tarafından bırakılan mülk veya para.
* Bu...
* Bilen.
* Bir şeyi vakıf durumuna getiren.
* Bir vakfın mülkiyeti içinde olan arazi.
* Vakfın değişik kaynaklardan elde ettiği gelir.
* belli bir hizmeti görmek için vakıf oluşturmak.
* Vakfa devlet veya şahıslardan devredilen ve üçüncü şahısların kullanması mümkün olmayan mal.
* bilmek, öğrenmek.
* Bir vakfın oluşumunu belgeleyen senet.